"We hadden vrijwel alles op de verkeerde manier aangepakt. Na een jaar bloed, zweet en tranen met een failliet bedrijf als resultaat besefte ik me hoe moeilijk het is om een waardevolle service te leveren."
Het begon allemaal in Parijs...
Nu kijk je naar een website die gaat over mij als ondernemer, maar het ondernemerschap was niet een droom die ik al van kinds af aan had. Eigenlijk wist ik nooit zo goed wat ik wilde doen.
Na m'n studie besloot ik naar Parijs te verhuizen omdat ik dacht dat ik de mode in wilde. Nederland was te klein, ik wilde weg. Na een hoop sollicitatiebrieven te hebben geschreven in m'n slechte Frans naar de grootste modehuizen en bijna evenveel afwijzingen retour te ontvangen, belandde ik bij Sarenza.com, de Franse concurrent van Zalando. Sarenza zocht iemand die de Nederlandse versie kon lanceren: saranza.nl. Ik wist amper wat van e-commerce maar ging ervoor en wist na een jaar hoe je een webshop runde van A tot Z. Ik vond het supercool, maar had niet specifiek het idee dat ik m'n eigen webshop wilde lanceren.
Na drie jaar Parijs begon de stad me een beetje tegen te staan. Het klinkt romantisch, wonen in Parijs. In het voorjaar is het er ook idyllisch. Maar Parijs heeft ook mindere kanten. Het is een vieze stad, duur, zelfs als je Frans spreekt doen de Parijzenaren af en toe moeilijk, en toen al m'n vriendinnen vertrokken besloot ik dat het tijd was voor een nieuwe plek. Bovendien besefte ik me dat de geweldig inspirerende nonchalante manier van kleden van de Parisiennes consumerism in me naar boven bracht, en dat de modewereld toch niet zo bijzonder was als ik dacht. Dus hoog tijd voor iets anders: São Paulo!
Na m'n studie besloot ik naar Parijs te verhuizen omdat ik dacht dat ik de mode in wilde. Nederland was te klein, ik wilde weg. Na een hoop sollicitatiebrieven te hebben geschreven in m'n slechte Frans naar de grootste modehuizen en bijna evenveel afwijzingen retour te ontvangen, belandde ik bij Sarenza.com, de Franse concurrent van Zalando. Sarenza zocht iemand die de Nederlandse versie kon lanceren: saranza.nl. Ik wist amper wat van e-commerce maar ging ervoor en wist na een jaar hoe je een webshop runde van A tot Z. Ik vond het supercool, maar had niet specifiek het idee dat ik m'n eigen webshop wilde lanceren.
Na drie jaar Parijs begon de stad me een beetje tegen te staan. Het klinkt romantisch, wonen in Parijs. In het voorjaar is het er ook idyllisch. Maar Parijs heeft ook mindere kanten. Het is een vieze stad, duur, zelfs als je Frans spreekt doen de Parijzenaren af en toe moeilijk, en toen al m'n vriendinnen vertrokken besloot ik dat het tijd was voor een nieuwe plek. Bovendien besefte ik me dat de geweldig inspirerende nonchalante manier van kleden van de Parisiennes consumerism in me naar boven bracht, en dat de modewereld toch niet zo bijzonder was als ik dacht. Dus hoog tijd voor iets anders: São Paulo!
...tot ik ontdekte dat Nederland zo gek nog niet was
São Paulo? Ja! Waarom niet? Ik had er eerder een paar weken gebackpacked en was zwaar onder de indruk. Een prachtige taal, lekker eten, aardige mensen, prachtige natuur, en de allermooiste drumband performances die ik ooit heb gezien. Na Parijs vond ik in de wereldstad een consulting klus bij een marketing bedrijf die een online shop wilde lanceren in pet food.
Destijds was de economie van Brazilië enorm opkomend, en de kansen in de e-commerce waren enorm. Ik zag dat Braziliaanse websites achterliepen qua functionaliteit en design op soortgelijke sites in Europa. Toen begon het ondernemers vlammetje te branden: ik zou webshops kunnen helpen met het lanceren of verbeteren van hun webshop! Maar al snel kwam ik erachter dat ik niet in São Paulo wilde wonen voor langere tijd, want de leefkwaliteit is er relatief laag ten opzichte van West-Europa. Geïmporteerde spullen zijn duur, men verdient er relatief weinig, en er is veel luchtvervuiling en corruptie. Al na zes weken was ik er helemaal klaar. Brazilië was clearly een vakantieland.
Destijds was de economie van Brazilië enorm opkomend, en de kansen in de e-commerce waren enorm. Ik zag dat Braziliaanse websites achterliepen qua functionaliteit en design op soortgelijke sites in Europa. Toen begon het ondernemers vlammetje te branden: ik zou webshops kunnen helpen met het lanceren of verbeteren van hun webshop! Maar al snel kwam ik erachter dat ik niet in São Paulo wilde wonen voor langere tijd, want de leefkwaliteit is er relatief laag ten opzichte van West-Europa. Geïmporteerde spullen zijn duur, men verdient er relatief weinig, en er is veel luchtvervuiling en corruptie. Al na zes weken was ik er helemaal klaar. Brazilië was clearly een vakantieland.
M'n eerste bedrijf deed me beseffen dat het enorm moeilijk is om waarde toe te voegen aan iemand's leven
M'n backup plan als Brazilië niks zou worden was een tweede master in Rotterdam. Dus vloog ik terug naar Nederland. Het curriculum bestond onder andere uit een vak dat studenten uitdaagde een toekomstige app te bedenken. In groepjes ging men aan de slag. Tijdens de eindpresentatie zat er toevallig een Amerikaanse investeerder in de jury, die onze pitch zag en wilde investeren. "Dit is m'n ondernemerskans!" dacht ik. Dus gaan met die banaan!
Het resulteerde in Whever, de app die jou en je vrienden vertelt wanneer men arriveert bij de bar waar je hebt afgesproken, en er een spel van maakt door er penalties of rewards aan te hangen. Met twee co-founders begonnen we met een bijbaantje en bouwden we intussen aan de app. We ontvingen een investering waarmee we de app lanceerden in de App Store, en vlogen naar San Francisco om te pitchen op Launchpad, een bekend startup festival in Silicon Valley. Het hele avontuur was een onvergetelijke ervaring die ik voor geen goud had willen missen. We ontvingen minimumloon maar het was de meest leerzame periode ooit.
Het resulteerde in Whever, de app die jou en je vrienden vertelt wanneer men arriveert bij de bar waar je hebt afgesproken, en er een spel van maakt door er penalties of rewards aan te hangen. Met twee co-founders begonnen we met een bijbaantje en bouwden we intussen aan de app. We ontvingen een investering waarmee we de app lanceerden in de App Store, en vlogen naar San Francisco om te pitchen op Launchpad, een bekend startup festival in Silicon Valley. Het hele avontuur was een onvergetelijke ervaring die ik voor geen goud had willen missen. We ontvingen minimumloon maar het was de meest leerzame periode ooit.
Toch waren we met z'n drieën grotendeels ongelukkig*. Het boterde niet, en als je samen niet door 1 deur kunt dan wordt een bedrijf runnen zwaar ;- ). Naast het feit dat het team niet liep, ontdekten we dat er simpelweg geen markt was voor ons idee. We hebben nooit ook maar 1 euro omgezet. We dachten te groots: de enige manier om die app te testen was om hem te lanceren, dachten we. We hadden onszelf als ideale klant genomen. We waren doof voor wat users ons vertelden en zaten al die tijd op een roze wolk waar we niet vanaf wilden stappen. En ik was arrogant (ik spreek hier even voor mezelf). We hadden per slot van rekening een investeerder gevonden die in ons geloofde, wat heb je nou nog meer nodig om te slagen? (Antwoord: een hoop, startend met een markt).
Kortom: we hadden vrijwel alles op de verkeerde manier opgepakt. Na een jaar bloed, zweet en tranen met een failliet bedrijf als resultaat besefte ik me hoe moeilijk het is om een product of service van waarde te maken.
*Persoonlijke interpretatie van het avontuur.
Kortom: we hadden vrijwel alles op de verkeerde manier opgepakt. Na een jaar bloed, zweet en tranen met een failliet bedrijf als resultaat besefte ik me hoe moeilijk het is om een product of service van waarde te maken.
*Persoonlijke interpretatie van het avontuur.
Fysiek en mentaal was ik volledig uitgeput. Ik wilde wel iets nieuws starten, maar het zat er gewoon niet in. Volledig uitgeblust besloot ik consulting in te gaan. Consulting was een populaire hoek onder m'n oud studiegenoten, en ik was nieuwsgierig. Het bleek m'n grootste nachtmerrie. M'n werkomgeving inspireerde me niet, ik kon maar geen interesse opbrengen om mooie slides af te leveren, en ik voelde me met m'n lease auto net een robot die op automatische piloot stond om van huis naar werk te pendelen. Al snel raakte ik overwerkt, en het kostte me een half jaar om weer m'n oude zelf te worden. Ik wist dat ik iets anders moest doen, maar wat dan?
Met wijze lessen uit m'n eerste startup avontuur beproefde ik m'n geluk in Tokyo...
Na maanden tobben had ik het: Tokyo! Tokyo? Maar natuurlijk! Wat een geweldige move! Ik zegde m'n baan als consultant op en vloog naar Tokyo op een toeristenvisum en een remote side job. Het plan: een nieuw bedrijfsidee vinden om mee te nemen naar Nederland en lokaal uit te werken.
Tokyo stelde niet teleur. Wat een stad! Ik raakte er enorm geïnspireerd. In Japan is alles anders dan in Nederland: de manier waarop je eet, wat je eet, de manier waarop je slaapt, hoe je je buiten de deur dient te gedragen, en ga zo maar door. Maar ondanks dat ik zo onder de indruk was en een hoop inspiratie had opgedaan, was er qua bedrijfsidee niks dat echt bleef hangen. Niks dat ik mezelf echt zag uitrollen in Nederland. Bovendien was ik er enorm eenzaam. Het is lastig vrienden maken met Japanners. Misschien zouden ze dat andersom ook zeggen.
Na twee maanden vroeg ik me af wat ik dan in hemelsnaam met m'n leven ging doen als dat bedrijf er niet in zat en ik ook niet in Tokyo wilde blijven. Ik schreef me in voor Startup Weekend Tokyo om even wat afleiding te hebben. Tijdens dat weekend besefte ik me voor de zoveelste keer dat developers en programmeurs zoveel meer kunnen dan business mensen. Als salesman sta je maar te kijken totdat het product af is. Opeens had ik het: ik moest leren programmeren. Als ik dat kon, zou ik zelf m'n app kunnen maken zodra ik een idee had!
...maar toen ik in Tokyo dat million dollar business idea niet vond gooide ik het roer om: ik ging programmeren
Praag was de volgende bestemming. Ik deed mee aan een coding bootcamp waar je in 12 weken leert programmeren. Ik leefde code en deed niks anders. Het principe is niet heel moeilijk, het is veelal logica. Gedurende de cursus vroeg ik me af waarom niet meer vrouwen leerden programmeren, wat is dat toch een zonde. Na de cursus vloog ik terug naar Nederland en besloot ik als Python programmeur te solliciteren. M'n banenjacht was nog nooit zo makkelijk. Binnen drie weken vijf offers, ongekend.
Ik koos voor een industrial services bedrijf en startte er als Python webscraper. Als webscraper haal je informatie van het internet. In het begin zeer uitdagend, maar al snel begon het me tegen te staan. Ik begon me als een rat in z'n loopwiel te voelen: het is grotendeels bugs fixen. Daarnaast voelde ik me niet zo op m'n plek. Ik snapte de developer humor bijvoorbeeld niet (emoticon I dont know). Ook ontdekte ik dat ik het maar wat irritant vond dat de business me vaak vertelde wat ik moest doen. Dat bepaal ik liever zelf ;- ).
Ik koos voor een industrial services bedrijf en startte er als Python webscraper. Als webscraper haal je informatie van het internet. In het begin zeer uitdagend, maar al snel begon het me tegen te staan. Ik begon me als een rat in z'n loopwiel te voelen: het is grotendeels bugs fixen. Daarnaast voelde ik me niet zo op m'n plek. Ik snapte de developer humor bijvoorbeeld niet (emoticon I dont know). Ook ontdekte ik dat ik het maar wat irritant vond dat de business me vaak vertelde wat ik moest doen. Dat bepaal ik liever zelf ;- ).
"Success is the ability to go from failure to failure without losing your enthusiasm"
- Winston Churchill
Na een paar maanden vond ik binnen hetzelfde bedrijf een andere baan die niks te maken had met code schrijven, maar ook daar ging het al snel kriebelen: er moest toch meer zijn dan werken voor een baas?
Toen ik ook in m'n nieuwe baan geen voldoening vond, besloot ik het heft in eigen hand te nemen: ik ging naast m'n baan m'n eigen ideeën kleinschalig testen en zou op die manier m'n eigen bedrijf beginnen.
M'n grootste les uit m'n startup avontuur was om altijd te denken vanuit het probleem. De app die wij lanceerden faalde, omdat men helemaal geen probleem had met te laat komen op afspraken. Dus denkend vanuit het probleem lanceerde ik bijvoorbeeld de Marktplaats voor drukke mensen, de SmallWorld voor reistips, de meme boeken business, m'n kinderboeken avontuur, en de webshop voor geboortekaartjes.
M'n grootste les uit m'n startup avontuur was om altijd te denken vanuit het probleem. De app die wij lanceerden faalde, omdat men helemaal geen probleem had met te laat komen op afspraken. Dus denkend vanuit het probleem lanceerde ik bijvoorbeeld de Marktplaats voor drukke mensen, de SmallWorld voor reistips, de meme boeken business, m'n kinderboeken avontuur, en de webshop voor geboortekaartjes.
In de afgelopen vijf jaar heb ik meer dan tien problemen getest, om telkens tot de conclusie te komen dat 'het het net niet was'. Waar de les van m'n startup was om te denken vanuit het probleem, besefte ik me deze keren dat het niet alleen gaat om het bestaan van een probleem, maar ook om het willen oplossen ervan. Als iets niet bij je past moet je je er überhaupt niet aan willen wagen. Dan is er waarschijnlijk iemand anders die dat beter kan oppakken. Daarnaast ontdekte ik de kracht van kleine experimenten waar je in korte tijd een hoop nieuwe ontdekkingen doet. Na er tijdens de startup elf maanden over te hebben gedaan om te concluderen dat er geen markt was voor ons product, wist ik dat het faalproces sneller moest. Dan kan je sneller tweaken, of er gewoon gelijk de stekker uittrekken. Tot slot ontdekte ik hoe vreselijk belangrijk het is om je doelgroep helder te hebben. Als je niet weet voor wie je iets maakt, hoe kun je dan een service aanbieden die goed aansluit op de specifieke behoeften van iemand? Ook hier ben ik talloze keren de mist mee ingegaan!
"Als iets niet bij je past moet je je er überhaupt niet aan willen wagen. Daarnaast ontdekte ik de kracht van kleine experimenten. En hoe vreselijk belangrijk het is te weten wie je klant is."
Hoe corona me een wake-up call gaf om m'n leven drastisch te veranderen
Toen in januari de avondklok inging raakte ik in een enorme dip. M'n leven was zo'n enorme sleur dat ik van verveeldheid niet meer wist waar ik het moest zoeken: opstaan, ontbijten, werken, lunchen, werken, eten, sporten, slapen. Ik voelde me net Bill Murray uit Groundhog day. Als ik lang genoeg niet lekker in m'n vel zit kom ik in actie. Dus op een dag greep ik naar inspiratie. Die vond ik in podcasts en een advertising boekje van Erik Kessels 'Failed It!' (Phaidon, 2016). Hij schrijft "If you don't feel like an idiot at least once a day, you need to work less and play more", en "Don't be boring". Ik voelde me gelijk aangesproken. Wanneer was de laatste keer dat ik me een idioot voelde? Vroeger voelde ik me regelmatig een idioot, maar sinds corona allesbehalve. En 'don't be boring'? Mijn leven was eentonig van het moment dat ik opstond tot het moment dat ik naar bed ging.
Waarom leek het alsof iedereen prima wist wat z'n roeping was, behalve ik?
Tijdens het soul searchen dat daarop volgde kwam ik erachter dat ik weer wilde ondernemen. Waar wat dan? Na zoveel gefaalde pogingen om een bedrijf op te zetten zag ik het niet meer helder. Door telkens vanuit het probleem iets proberen op te lossen zoals de startup scene me had geleerd, besefte ik me dat ik bedrijven probeerde te starten die helemaal niet bij me pasten, dan wel qua doelgroep niet, dan wel qua product of service niet. Ik realiseerde me dat als ik op lange termijn iets wilde volhouden, dat ik een bedrijf moest beginnen waar ik echt enthousiast van werd.
Na maandenlang gepieker en verschillende persoonlijkheidssystemen te hebben geraadpleegd, besefte ik me dat ik altijd goed ben geweest in informatie verzamelen en kennis delen. M'n blog ben ik jaren geleden gestart om lessen over gefaalde avonturen te delen, favoriete plekken in andere steden te highlighten, en uit te leggen welke producten ik waardevol vind en waarom. Dus waarom anderen niet leren hoe je via een ideale klant een aanbod bedenkt en test totdat je de service hebt neergezet die gewoon klopt met een klant waar je blij van wordt? Ik heb gedurende de afgelopen jaren enorm veel geleerd over de beste manieren van aanpak!
Na maandenlang gepieker en verschillende persoonlijkheidssystemen te hebben geraadpleegd, besefte ik me dat ik altijd goed ben geweest in informatie verzamelen en kennis delen. M'n blog ben ik jaren geleden gestart om lessen over gefaalde avonturen te delen, favoriete plekken in andere steden te highlighten, en uit te leggen welke producten ik waardevol vind en waarom. Dus waarom anderen niet leren hoe je via een ideale klant een aanbod bedenkt en test totdat je de service hebt neergezet die gewoon klopt met een klant waar je blij van wordt? Ik heb gedurende de afgelopen jaren enorm veel geleerd over de beste manieren van aanpak!
Zo, wat een verhaal hè
Even iets luchtigers. Mensen die me kennen weten dat ik enthousiast en nieuwsgierig ben, en m'n ongezouten mening geef als je erom vraagt (soms ook als je er niet om vraagt ;-)). Ik geef je graag een schop onder de kont, omdat ik weet dat de wereld mooier wordt als jij jouw talent benut. Als jij een echte doorpakker bent en er volledig voor gaat, dan zijn wij een match.
Als je mij goed zou kennen, zou je weten dat ik...
...sinds corona een ware chef-kok ben. Nou ja, bijna dan. Vrienden vinden m'n risotto 'beter dan die van de Italiaan', en over m'n okinomiyaki - Japanse hartige pannekoekjes - raken meerdere familieleden en vrienden niet uitgepraat. Steek die maar je in je zak!
...tijdens een wandeling of fietstocht enorm gelukkig word van podcasts met een goed verhaal. Kan van alles zijn. Startup van Gimlet Media, Serial Season 1, De Blankenberge Tapes, To live and die in LA, Laura H, De Man en de Maan, Chameleon Hollywood Con Queen, of De brand in het landhuis om er maar een paar te noemen. Tips zijn altijd welkom!
...een enorme theeleut ben. Ik zou niet weten waar ik zou zijn zonder thee. M'n dag is niet begonnen zonder een grote kop. Heerlijk! M'n nieuwste obsessie is matcha thee, wat een feest! Dus alleen op z'n tijd om het speciaal te houden :- ).
Als je mij goed zou kennen, zou je weten dat ik...
...sinds corona een ware chef-kok ben. Nou ja, bijna dan. Vrienden vinden m'n risotto 'beter dan die van de Italiaan', en over m'n okinomiyaki - Japanse hartige pannekoekjes - raken meerdere familieleden en vrienden niet uitgepraat. Steek die maar je in je zak!
...tijdens een wandeling of fietstocht enorm gelukkig word van podcasts met een goed verhaal. Kan van alles zijn. Startup van Gimlet Media, Serial Season 1, De Blankenberge Tapes, To live and die in LA, Laura H, De Man en de Maan, Chameleon Hollywood Con Queen, of De brand in het landhuis om er maar een paar te noemen. Tips zijn altijd welkom!
...een enorme theeleut ben. Ik zou niet weten waar ik zou zijn zonder thee. M'n dag is niet begonnen zonder een grote kop. Heerlijk! M'n nieuwste obsessie is matcha thee, wat een feest! Dus alleen op z'n tijd om het speciaal te houden :- ).
...introvert ben, en de zondag voor mezelf blok om te rechargen. Dan laat ik me graag inspireren door m'n mode-, lifestyle- en design tijdschriften, en advertising en marketing boeken.
...graag fictie lees, vooral Engelstalig en Franstalig. Zoals A Little Life - Hanya Yanagihara , When breath becomes air - Paul Kalanithi, Normal People - Sally Rooney, L'île - Anne Wiazemsky en Bonjour Tristesse - Françoise Sagan. Er gaat niks boven een livre de poche lezen op een zonnige lentedag in de Jardin du Luxembourg (als je in Parijs bent), of met een boek in het weekend naar een café en een beetje dagdromen.
...heel graag naar een salsafeestje ga, althans wanneer het weer verantwoord kan!
...graag fictie lees, vooral Engelstalig en Franstalig. Zoals A Little Life - Hanya Yanagihara , When breath becomes air - Paul Kalanithi, Normal People - Sally Rooney, L'île - Anne Wiazemsky en Bonjour Tristesse - Françoise Sagan. Er gaat niks boven een livre de poche lezen op een zonnige lentedag in de Jardin du Luxembourg (als je in Parijs bent), of met een boek in het weekend naar een café en een beetje dagdromen.
...heel graag naar een salsafeestje ga, althans wanneer het weer verantwoord kan!
En nu even terug naar jou
Als je het helemaal tot hier hebt gehaald en ik je zo lang heb weten te boeien dan voel ik me vereerd! Ik ben super benieuwd naar jou! Wat bracht jou op m'n website? Heb je een geweldig idee waar je al een tijd mee rondloopt dat je graag eens zou willen oppakken? Ben je al gestart maar besef je je dat je geen idee hebt wie je doelgroep is? Ben je stiekem op zoek bent naar leukere klanten? Wat het ook is, laat het me weten!